— Avala ekspres —

---

Vetar

Vetar nas raznosi,
na strane sve,
a ovo je pesma o vetru.

Pognuti idemo,
pa se i pesma
sagnula malo sa nama.

Tirip, tiririp, tiririp,
tirip, tiririp, tiririp.

Pevam i ja,
a vetar lud,
sagnem se, dakle, takođe.

Pesma se pak,
dok pevam ja,
sagnula zajedno sa mnom.

Tirip, tiririp, tiririp.
Tirip, tiririp, tiririp.

Vetar nas raznosi,
kaput nam leti,
ko da smo rasuto lišće.

Plašim se šta ću,
ako se jednom
odviše sagnemo napred.

Tirip, tiririp, tiririp,
tirip, tiririp, tiririp.

Al evo pesme,
pevam je ja,
oslonac – vazdušna struja.

U zemlju je
uperen glas,
ne da se sagnem do daske.

Tirip, tiririp, tiririp,
tirip, tiririp, tiririp.

Vetar nas raznosi,
na strane sve,
ko da smo rasuto lišće.

Sad stane vetar,
joj, bože, sada,
sad samo ne da se sagnem.

Tirip, tiririp, tiririp,
tirip, tiririp, tiririp.