.  
.  
.  
.
PRAVOSLAVNA
SRPSKA 
 EPARHIJA
TEMIŠVARSKA
U RUMUNIJI
.
    
 matična str. 
 sadržaj
 istorija
 manastiri 
 crkve
 književnost 
 izložba
 veze
   pošta
.
 rumunski
 engleski
 
 
  
 .
.
SRPSKE PRAVOSLAVNE CRKVE U RUMUNIJI
  
 
 
 
     
       Mali Bečkerek

       Naziv mesta: Mali Bečkerek (zvanični naziv: Becicherecu Mic) 
       Stanovništvo: 2316 stanovnika, od čega Srba 125 (5,40%) 
       Administrativni položaj: Selo, sedište istoimene opštine u Timiškoj županiji 
       Geografski položaj: Mesto leži u Tamiškoj ravnici, na 17 km severo-zapadno od Temišvara. 
       Veze: Železnicom i asfaltnim putem Mali Bečkerek je povezan sa Temišvarom. 
       Adresa crkve: 1971 Becicherecu Mic, Judeţul Timiş, România 
       Hram crkve: Praznik Prenosa moštiju Svetoga Nikole (Letnji Sveti Nikola) 
       Autori ikonostasa: Rezbari braća Mihailo i Lazar Janić iz Arada, slikar Nikola Aleksić iz Arada, pozlatar Vasilije Šepecan iz Velikog Sempetra 
    Tematski sadržaj ikonostasa: u soklu - Čudo Svetog Nikole, Neopalima kupina, Žrtva Avramova, Usekovanje; na carskim dverima - Blagovesti, na bočnim - arhanđeli Gavril, odnosno Mihail; iznad bočnih dveri - Rođenje, odnosno Vavedenje Bogorodice; prestone ikone - Sveti Nikola, Bogorodica, Spasitelj, Preteča; praznične ikone - Rođenje, Krštenje, Vaskrsenje, Vaznesenje Hristovo, Silazak Svetoga Duha, Preobraženje; centralna ikona - Sveta Trojica; u luku - tematski sklop Raspeća, u podnožju Krsta - Molitva čaše, bočno sa obe strane - ikone Svetih apostola. 
       Autor zidnog slikarstva: Neidentifikovan 
       Drugi poznati umetnici: Dušan Aleksić iz Arada radio je ikone na bočnim    dverima 
       Kratak istorijat gradnje i obnove: Mesto je potvrđeno dokumentom iz 1232, a sveštenik 1334. godine. U zapisima na crkvenim knjigama sveštenik se pominje 1745, a sama crkva opisana je u Inventaru iz 1815. godine: bila je u osnovi drvena, pečenom ciglom zidana između drvenih diraka, pokrivena šindrom, sa dvoja vrata (oba dvokrilna) i šest zastakljenih prozora, imala je limeni krst nad oltarom; u unutrašnjosti svod je bio od čamovih, a templo od lipovih dasaka, sa tridesetak ikona; kao godina "sooruženija" navedena je 1773. 
       Izgradnja nove crkve temeljito je pripremana, pa je završena za svega osam meseci 1823. godine: temelj je udaren 30. aprila, a osvećenje obavljeno 26. decembra. Ikonostas i ceo pokretni inventar preneti su iz stare crkve. Rezba novog ikonostasa poverena je Mihailu Janiću 1853, a slikarski radovi Nikoli Aleksiću 1861. godine. 
       Čitava građevina - uključujući svodove - od pečenih cigala toliko je već od samog početka bila solidna, da potonje opravke (zamena krova, patosa, prozora, tornja i slično) nisu bitno uticale na prvobitni izgled do opšte opravke o stogodišnjici 1923. godine: tada je šindra sa krova zamenjena crepom, a sa tornja - limom, čišćene su slike i dekoracije. 
       Sadašnje stanje crkvenog objekta: Zgrada je redovno održavana, te je u dobrom stanju. Spolja je u obliku lađe, unutra u obliku krsta, sa lučnom oltarskom apsidom i lepim srazmernim tornjem. 
       Krov i toranj stradali su od vetra 1998. godine, ali su potpuno opravljeni u prvobitnom obliku. 
       Značajne pokretne umetničke vrednosti i kulturno-istorijske znamenitosti: U tornju su smeštena tri zvona i satni mehanizam. Okosnicu crkvene biblioteke čine knjige  uglavnom iz XVIII i XIX veka, ali ima i starijih: Posni Triod (1590), Minej opštak (Venecija, XVII vek), Pentikostar (Kočevo, 1673). 
       Do 1895. godie crkva je bila zajednička za Srbe i Rumune. 
       Nad južnim ulaznim vratima istavljena je spomen-ploča sa imenima Srba meštana poginulih u svetskim ratovima. 
       Pri bečkerečkoj crkvi služio je od 1805. do smrti 1818. godine jerej Dimitrije Cikindeal (Dimitrie Ţichindeal), koji je preveo i štampao na rumunskom jeziku Dositejeva dela: Sovjeti zdravago razuma (1802), Sobranije raznih nravoučitelnih veščej (1808) i Basne (1814). 
       Sveštenik: Mesto paroha je upražnjeno; crkvu opslužuje jerej Miroslav Dragan, rođen u Monoštoru 1954, završio Bogosloviju i Bogoslovski fakultet rumunske pravoslavne crkve u Karansebešu 1974, odnosno Sibinju 1979; rukopoložen je 1979; služio je u Venju 1979-1980, Ivandi 1980-1983, a od tada kao činovnik Eparhijske kancelarije u Temišvaru, opslužujući po potrebi upražnjene parohije. 
       Ostale crkve u mestu: Rimokatolička i pravoslavna rumunska crkva. 

          
                  Autor: Stevan BUGARSKI
     
     
     
     
 
 
.  
.  
.  
 

    
 All contents copyright © 1999. All rights reserved.