Naziv mesta: Naćvola (varijante: Naćvala, Naćfola, Naćfala, zvanični naziv: Satu Mare) 
   Stanovništvo: 1005 stanovnika, od čega Srba 247 (24,58%) 
   Administrativni položaj: Selo u okviru opštine Sekusić (Secusigiu) u Aradskoj županiji 
   Geografski položaj: Mesto leži u Pomorišju, na 44 km jugo-zapadno od Arada, na glavnom asfaltnom putu Arad-Perjamoš. 
   Veze: Železnicom i asfaltnim putem Naćvola je povezana sa sedištem opštine i sa Aradom, a preko Perjamoša i sa Temišvarom. 
   Adresa crkve: 2946  Satu Mare nr. 36, Judeţul Arad, România 
   Hram crkve: Praznik Obnovljenja hrama i prenosa moštiju Svetoga velikomučenika Georgija (Đurđic) 
   Autori ikonostasa: Rezbar neidentifikovan, slikar Marko Akim 
   Tematski sadržaj ikonostasa: u soklu - Joakim i Ana, Mitar i Farisej, Povratak bludnoga sina, Arhanđeli Mihail i Gavril; na carskim dverima - Blagovesti, na bočnim - Sveti Nikola, odnosno arhiđakon Stefan; prestone ikone - Sveti Georgije, Bogorodica, Spasitelj, Preteča; centralna ikona - Sveta Trojica, uz nju sa obe strane - ikone osmorice Svetih apostola, a sasvim bočno po jedan veliki prorok; u luku - tematski sklop Raspeća, uz krst sa obe strane - praznične ikone Rođenja, Krštenja, Vaskrsenja Hristovog i Silaska Svetog Duha, dalje bočno ikone četvorice Svetih apostola, a sasvim bočno po jedan veliki prorok. 
   Autor zidnog slikarstva: Nema zidnog slikarstva 
   Drugi poznati umetnici: Đorđe Vajanc iz Temišvara osvežavao zidne slike i ikone sa ikonostasa, Stefan Jonesku iz Sekusića pokušao da restaurira ikonostas, prota Dragutin Ostojić iz Ketvnjlja autor je ikone na arhijerejskom prestolu. 
Kratak istorijat gradnje i obnove: Selo je prvi put naznačeno uz mesnog sveštenika 1333. godine; mesni sveštenik je zapisan i 1666, a crkva je izričito pomenuta i opisana tek 1758. godine: bila je brvnara, sa dvoja vrata i sedam prozora, pokrivena šindrom i sa svodom od šindre; imala je toranj i zvono, a pred oltarom - templo od dasaka i dvadesetak ikona. Zgrada je prerađivana pod kraj XVIII veka. 
   Sadašnja crkva sazidana je približno u sadašnjem vidu 1824, a ima pomena o doradi 1875. godine; potpuna obnova preduzeta je 1939-1940. godine, kada su zidovi povišeni, a crkva produžena prema istoku. Ikonostas je star; slikao ga je Marko Akim 1855. godine, kad i celivajuće ikone. Drvena pregrada je rezbarske izrade i odlikuje se provetrenošću: između sitnih šara i srazmerno malih ikona ima mnogo slobodnog prostora. Godine 1948. Stefan Jonesku (Stefan Ionescu) se prihvatio da restaurira ikone, ali - neupućen u restauratorski posao, a nedorastao autoru ikona - ustvari je premalao i oštetio oba krajnja bočna registra. 
   Sadašnje stanje crkvenog objekta: Sada građevina ima oblik krsta, lučnu oltarsku apsidu i toranj. Spolja se toranj uklapa u zapadnu fasadu i logično vezuje za građevinu, a u unutrašnjosti crkve potpuno je odeljen od pronaosa i zatvara pod sobom predvorje. 
   Značajne pokretne umetničke vrednosti i kulturno-istorijske znamenitosti: U tornju su smeštena četiri zvona. Najstarije crkvene knjige jesu Cvetni triod (Trgovište, 1648) i Oktoih (Kijev, 1699), među ređe spada Srbljak (Rimnik, 1761), a i ostale su najvećim delom iz XVIII i XIX veka. 
   U porti se nalazi svešteničko nadgrobno obeležje iz 1804. godine i mermerna piramida sa imenima Srba meštana poginulih u dva svetska rata. 
   Sveštenik: jerej Dobromir Jorgovan, rođen u Ketfelju 1941, završio Pravoslavnu srpsku bogoslovsku školu u Temišvaru 1960; rukopoložen je 1963; služio je u Kraljevcu 1963-1968, Monoštoru 1968-1979, od tada služi u Naćvoli. 
   Ostale crkve u mestu: Rimokatolička crkva i pravoslavna rumunska kapela. 
 
 

 Autor: Stevan BUGARSKI