Đorđe Đuka Janković

Jedan od najproduktivnijih autora „Beogradskog kruga“, radio je kao profesionalni ilustrator beogradskog dnevnika „Vreme“*. Koristeći višegodišnje iskustvo u radu na novinskoj ilustraciji i crtanju reklama, Đuka Janković započinje karijeru strip-autora 16. marta 1937. godine, objavljujući prvu tablu storije „Tajna abisinskih gudura“ u 80. broju „Mike Miša“. Zanimljivo je da Janković debituje sa stripom crtanim u realističnom maniru, mada će kod narednih storija pribegavati stilizaciji, prilagođavajući crtež humorističkoj osnovi svojih priča.

Nespretnost u funkciji humora - „Maksim“ Đuke Jankovića

^{*Biografski podaci Đuke Jankovića nisu nam bili dostupni (prim. aut.).}

Janković je gotovo sve svoje predratne radove objavio u „Mika Mišu“ (izuzetak su bila dva stripa kreirana za prateća Ivkovićeva izdanja i jedan za beogradski list „Vreme“), svrstavajući se među najplodnije saradnike lista, a nadmašili su ga u tom pogledu samo Konstantin Kuznjecov i Sergej Solovjev. Osim adaptacije Nušićevog dela „Put oko sveta“, za koje mu je obradu pripremio Branko Vidić, Janković je sam pisao scenarija za svoje stripove. Ostvario je i dva serijala: „Džungla Ved“, kreiran po uzoru na „Tarzana“, i „Maksim“, simpatična šeprtlja čije su dogodovštine veoma brzo osvojile srca čitalačke publike.

Tokom rata Janković prekida sa radom na stripu i posvećuje se ilustrovanju knjiga i slikovnica za najmlađe. Tako je, između ostalih, 1943. godine uspešno ilustrovao „Dositejeve basne za decu“ i „Snežanu“.

Posle oslobođenja, krajem 1945. godine, Janković počinje da objavljuje radove u tek pokrenutom listu „Vrabac“ i sa pet novih ostvarenja (čak su četiri crtana u realističnom maniru) popunjava sav prostor namenjen strip-prilozima. „Vrabac“ se, međutim, gasi već posle trećeg broja, pa se Janković definitivno oprašta od devete umetnosti i okreće ilustraciji i grafičkom dizajnu. Sredinom pedesetih godina odlazi u Italiju, odakle se prema nekim izvorima preseljava na afrički kontinent. Od tada mu se gubi svaki trag.

Stripografija:

„Mika Miš“

„Tajna abisinskih gudura“ 1937.

„Toša kao detektiv“ 1937.

„Obešenjak Kića“ 1937.

„Džungla Ved“ 1937.

„Potera za milionima“ 1937.

„Toša na letovanju“ 1937.

„Put oko sveta“ 1937. (prema delu Branislava Nušića obradio Branko Vidić)

„Crnjina osveta“ 1937.

„Džungla Ved“ – II epizoda, 1937/38.

„Džungla Ved“ – III epizoda, 1938.

„Tajanstveni vozač br. 13“ 1938.

„Tri bekrije“ 1939.

„Aga od Rudnika“ 1939.

„Pop Ćira i pop Spira“ 1939/40. (prema romanu Stevana Sremca)

„Maksim u Beogradu“ 1939/40.

„Maksim na zapadnom frontu“ 1940.

„Maksim kao Tarzan“ 1940.

„Maksim kao detektiv“ 1940.

„Mali zabavnik Mika Miš“

„Avanture Šile Mezon” 1937.

„Veseli zabavnik“

„Kića“ 1938.

„Vreme“

„Đurađ Smederevac“ 1940.

„Vrabac“

„Vasilisa prekrasna“ 1945/46. (nedovršeno)

„Pitekantropus sa ostrva Jave“ 1945/46. (nedovršeno)

„Mali Radojica“ 1945/46. (nedovršeno)

„Kolumbo“ 1945/46. (nedovršeno)

„Nasradin Hodža“ 1945/46. (nedovršeno)