|
 |
        
|
Pećka eparhija
Pećka eparhija, pravoslavna crkvena oblast. Obuhvata, uglavnom, krajeve stare Hvostanske, Budimljanske i Polimske ili Petrovske eparhije, u srezovima pećkom, beranskom, bjelopoljskom i plevaljskom. Do osnivanja samostalne Srpske arhiepiskopije (1219), pećka oblast, Hvosno, pripadala je Prizrenskoj eparhiji, po svoj prilici od osnivanja Ohridske arhiepiskopije u 10. veku, a možda već i ranije. Sv. Sava je osnovao posebnu hvostansku eparhiju, sa sedištem episkopa u Maloj Studenici, nedaleko od Peći. Kada je, krajem 13. veka, stolica arhiepiskopa preneta iz Žiče u Peć, pećki manastir postao je stavropigija arhiepiskopa i patrijarha, a okolina je i dalje ostala sastavni deo Hvostanske eparhije, koja je imala svog posebnog episkopa. Ipak, izgleda da je od kraja 14. veka, kada su patrijarsi stanovali ponajviše u Žiči, i u Peći postojao poseban episkop. Takav je, po svoj prilici, bio episkop Marko, koji se pominje u Peći krajem 14. veka i 1411. U 16. veku, pre obnovljenja Pećke patrijaršije, pominju se neki pećki episkopi. Tako se zna za pećkog mitropolita Janićija (1506) i pećke episkope Teodosija (1520) i Simeona (1528. i 1532). Posle obnovljenja patrijaršije opet se ne pominju pećki episkopi. Ali, kada su tokom 17. veka ukinute Hvostanska, Budimljanska i Polimska eparhija, one su verovatno, većim delom, ostale pod direktnom episkopskom jurisdikcijom pećkih patrijaraha. Tako je postala posebna P. E., koja je 1766, posle ukidanja Pećke patrijaršije, združena, prvo sa Prizrenskom i Skenderijskom eparhijom, a docnije i sa Raškom. Posle oslobođenja Južne Srbije 1912, Peć je potpala pod Crnu Goru i obrazovana je Pećka eparhija u označenim granicama, pod jurisdikcijom crnogorskog mitropolita na Cetinju. Prvi njen episkop bio je dr Gavrilo Dožić. Posle konačnog oslobođenja i ujedinjenja cele Srpske crkve u Srpsku patrijaršiju, ostala je P. E. u svojim granicama od 1912. Do 1926. upravljao je P. E. prizrenski episkop Mihailo, a od tada ima svog episkopa, Jerotija(!) [Jeroteja] Gavrilovića, koji stanuje u varoši Peći, pošto je sam pećki manastir ponovo proglašen patrijaraškom stavropigijom, te potpada direktno pod patrijarha. P. E. ima (1924) 48.918 pravoslavnih stanovnika. Razdeljena je na četiri protoprezviterata (pećki, beranski, bjelopoljski i plevaljski) i 41 parohiju. Ima samo 18 crkava i kapela, sa 27 sveštenika. Sem manastira Pećke patrijaršije, na teritoriji P. E. nalaze se još pet manastira (Visoki Dečani, Đurđevi stupovi kod Berana, Sveta Trojica u Plevljima, Sv. Bogorodica-Dovolja i Sv. Arhanđel Mihailo-Arhanđelovo) sa 7 kaluđera. Istorija
/ Ljudi / Duhovnost
/ Hramovi / Umetnost
/ Veze
|
Preporučene
|
